Dodane w Takie zrozumienie pojęcia instytucji jest również wynikiem ewolucji poglądów przedstawicieli ruchu instytucjonalnego (Ardoino J., Lourau R., 1994). Początkowo, odwołując się do uznanych definicji instytucji, ograniczano znaczenie tego pojęcia do miejsca praktyki (działalności). Dopiero wraz z krystalizowaniem się psychoterapii instytucjonalnej i psychoanalitycznego nurtu pedagogiki instytucjonalnej dostrzeżono, że instytucje urzeczywistniają się w organizmach społecznych.. Przyjęcie tego stanowiska w podejściach instytucjonalnych pozwoliło na wyłonienie dalszych śmiałych hipotez, odnoszących się do założenia, że «żywa» instytucja charakteryzuje się stałą negacją między tym, co utworzone, a tym, co jest w trakcie tworzenia. Tak więc w pojęcie instytucji wpisana została permanentna zmiana, a jej niezbędnym atrybutem jest aktywność członków danego organizmu, w wyniku której tworzy się, kształtuje, opracowuje, określa, ustanawia reguły i normy składające się na instytucję. Napięcie jakie towarzyszy temu niekończącemu się procesowi jest silne, wywołuje konflikty i problemy instytucjonalne.
